یادش به خیر

اپیزود1

هوا گرم شده. اول خرداد ماهه. بوی نم کولر به مشام می رسه.صدای کولر و بوی آن منا به یاد امتحانات ثلث سوم می اندازه.دلشوره و اضطراب . چقدر دلم می خواست ظهر ها می خوابیدم و درس نمی خوندم. چقدر صبح ها به زور مامانم بیدار شدم .موقع حفظ کردن درسهای حفظی می رفتم توی رویا که وقتی تعطیل بشم فلان و بهمان میکنم و هیچ غلطی نمی کردم. امتحان آخر را که می دادم کلی ذوق می کردم. دیگه ظهر ها خوابم نمی یومد. دیگه خواب صبح بهم نمی چسبید. مامانم مجبورم می کرد اول از همه اتاقم را مرتب کنم. تابستون شروع می شد. ساعت 10 صبح برنامه کودک. واتو واتو. بارباپاپا. خوردن آلوچه و آلبالو. بستنی. بعد از ظهر کلاس زبان. فردا صبح کلاس ورزش . کلاسهای تقویتی سال آینده که دیگه واویلا بود. خداییش فایده ای هم نداشت. ولی باید می رفتم. از این کلاس تو اون کلاس تا دیگه از تابستون حالم بهم می خورد و آرزو میکردم برم مدرسه. شهریور را دوست داشتم . چون مهر را خیلی دوست داشتم و اون منا به مهر نزدیک تر میکرد.خریدن کتاب و دفتر و جامدادی ومانتو و کیف و ... اتفاقاتی بود که درهمه شهریور ها تکرار می شد. جلد کردن کتاب و گاهی از روی بیکاری خط کشی دفتر های سال آینده منو به استقبال مدرسه می برد.هفته آخر شهریور نصیحت ها شروع می شد. که هر شب درس همون روز را بخون که جمع نشه.... شیطونی نکن..... بزرگ شدی دیگه.....ولی دریغ که یک هفته اثر داشت و روز از نو روزی از نو.

اپیزود 2

یه دوستی اس ام اس زد که :

زمستان بهونه است برف از آسمون خسته میشه

پاییز بهونه است برگ از درخت خسته میشه

......

و این شد سوژه فکری جدید برای من.

که نکنه ما داریم ماهی های خسته از آب را می خوریم