نیمکت‌نشینی نزدیک است

کارگاه چوب‌بری کانون درختان ‌باز‌نشسته است. درختی که باز‌نشسته می‌شود در این کانون زیر تیغ می‌رود. در یک کلام، نجار، پیری را، از تن درخت، رنده می‌کند؛ او بهترین جراح پلاستیک درختان است. درخت پیر، نه ببخشید، نیمکت چوبی، درخت بازنشسته‌ای است که دوران باز‌نشسته‌گی‌اش را گوشه‌ی پارک می‌گذراند و پیرمرد بازنشسته، ته‌ِ عمرش را، بر روی نیمکت چوبی، به یادگار می‌گذارد و این قصه ادامه دارد تا درختی دیگر، نیمکتی دیگر و پیرمردی دیگر. شاید من، شاید تو.