در ایستگاه اتوبوس ایستادی، اتوبوس می‌آید؛ جایی برای سوار شدن ندارد. بهتر منتظر اتوبوس خلوت تر بمانی. در واقع نه در ایستگاه بعد خبری هست و نه آخر خط. زندگی نام دیگر این ایستگاه است.
من یک آفتاب پرستم
Archive
-
▼
2007
(191)
-
▼
August
(17)
- پیام بازرگانی
- خسته از هر جنگی
- بیمار و دکتر
- حلبی، طلا؛ طعم خوش عشق
- دوستت دارم
- میخوام برم پا ندارم
- ش ک س ت ن ی م ی ش ک ن د
- بی خوابی و حرف های صبح جمعه
- به تو میگم که نشو دیوونه ای دل؛ به تو می گم که ...
- آب یا سراب
- پنجه بوکس، نانچیکو؛ سلاح سرد
- شعار میدهیم
- 300
- ما زیر رادیکالیها
- خطا کردم، خطا
- ایستگاه زندگی
- کسی مداد رنگیهای منو ندیده؟
-
▼
August
(17)
0 comments:
Post a Comment