I
کوچکم
کوچک‌تر می‌شوم
تا در دستهای بزرگت
که شکل تنگ بلور به خود گرفته
جا شوم
جرعه‌ای آب ده
ماهیِ کوچکِ قرمزِ تشنه را
.
.
.
II
چه کسی گفت
ماهی زنده است به آب؟
اشتباه است اشتباه!!!
تا تنگ نباشد
آب کجاست؟؟
ماهی کجاست؟؟
هیچ‌کس
نمی‌بیند
تنگ بلور را
.
.
من یک آفتاب پرستم
Archive
-
▼
2008
(171)
-
▼
March
(21)
- قاب زندان رنگها
- گوشی را بردار
- امروز دریاب
- ناگفتنیها
- دایرهای به شعاع تنهایی
- گدا بود
- دوربین مخفی و لبخند
- باید فراموش کرد؛ غم و «خودم»
- اتوبان87
- حماسهی سال 86
- در کوچه پس کوچههای 86
- زاینده لوت
- پر پرواز
- چیزی شبیه مرگ
- روزی چاپشان خواهم کرد، قصههایم را
- مادربزرگ هم شدم اما مادربزرگ زرد
- نشکن تنگ بلور را
- زندگی؛ نقطه سرخط
- جرقه همون شراره
- قیمت لبخند
- شانههایت را برای گریه کردن دوست دارم
-
▼
March
(21)
0 comments:
Post a Comment