صندلی داغ

داستان صندلی داغ از اونجایی شروع شد که پس از تغییر مکان شرکت و اسباب کشی، مدیریت محترم عامل دکوراسیون اتاق مربوطه را تغییر داد ونتیجتا صندلیهای دکوراسیون قبلی را بین بعضی اتاقها پخش کرد و در این میان یکی از 8 صندلی در اتاق اینجانب قرار گرفت و از اونجایی که صندلی از نوع چرم می باشد و کمی نیز انحنا دارد برو بچ استقبال شدیدی از اون صندلی می کنند و یه جورایی این صندلی جزو گروه 5 نفره ما شد. یک روز یکی دلش می گیره و می یاد ساعتها روی اون می شینه و فکر می کنه. یک روز یکی رویش میشنه و اشک می ریزه و یک روز 5 نفره رویش می شینند و خلاصه اینکه در غم و شادی ما شریکه ... خود من وقتی عصبانیم بیشتر پیشش می روم و مثل خیلی از آدمهای روی زمین فقط اونا توی ناراحتی هام شریک می دونم و شادی هام را با صندلی چرخون پشت کامپیوترم تقسیم می کنم. بگذریم....

خلاصه اینکه این صندلی داغ ما دوست خوبیه چون فقط گوش میکنه و حرف نمی زنه .... محکم همیشه سر جایش ایستاده و مهم تر اینکه هیچ توقعی هم ازهیچکدوممون نداره.

به راستی خصوصیت یک دوست خوب چیه ؟اینه که فقط شنونده خوبی باشه یا شنونده و گوینده خوبی ؟ یا نکنه دوست خوب اونه که همیشه کارهای ما را طبق نظر خودمون تایید کنه؟ یا نه فقط حرف حق بزنه ولا اینکه ما اون حرف را دوست نداشته باشیم..... در هر حال به نظر من کسی که وقت می گذاره و به حرف من گوش می ده حتی اگر نظری هم نده یا نظراتش درست هم نباشند یک دوست خوبه.حتی شمایی که الان وقت گذاشتی و این پست را خوندی حتی اگر کامنتی بر خلاف نظرات من بگذاری بازم برای من یه دوست خوبی.......

این هم نمایی از صندلی داغ ما