شعار

شاعری، ‌کنار شومینه‌ی گرمش نشسته بود و به گل‌دان‌هایش نگاه می‌کرد و در وصف گُل، شعر می‌سرود بی‌آنکه بداند گل‌هایش تشنه آبند.