کوه

کوه که ترس نداره عزیزم

همونِ که محکم پشتت ایستاد

همونِ که به‌ش تکیه دادی

همونِ که هرچی میخ تو بدنش زدی آخ نگفت و تحمل کرد و تو رفتی بالا و بالاتر

همونِ که فتحش کردی

همونِ که فتحت کرد

همونِ که مهمون قله‌ش که شدی به عرشت رسوند

همونِ که به خورشید نزدیک‌ترت کرد

همونه که از بالکن قله‌ش نشونت داد، مردمان چقدر کوچکند

همونِ که از چشمه‌ش تو را سیراب کرد

همونِ که یک دفعه غرش کرد

همونِ که زیر پات را خالی کرد

همون‌ِ که زیر سنگ‌ریزهاش دفنت کرد

کوه که ترس نداره عزیزم

. .