درست آمدی. این‌جا خانه‌ی 54ری است. چرا سیاه و سفید؟ رنگ‌و رویش پریده. چرا دیوار؟ جان ندارد، روح ندارد اما محکم‌ترین تکیه‌گاه است. کجا بودی؟ پشت همین دیوار. چه می کردی؟ بنایی؛ پل را شکستم، دیوار ساختم. چرا قفس؟ پرنده‌های قفسی... چرا لبخند؟ آخرین نگاه. حرف جدید؟ از امروز بدون سانسور می‌گویم.
0 comments:
Post a Comment